به آندری تارکوفسکی خالق شعر نوستالژی*
تا وقتی برف ببارد
من
خواهم رفت
...............................................سرما درونم را می لرزاند
و همه چیز
آزارم می دهد
.............................................
.خسته ام..............................................
با شمعی در دست
از آب می گذرم،
با شمعی روشن
تا آن سوی واقعیت،
آن سوی خیال.
و همچنان
با امیدی جاودان
و مرگی زودرس،
خواهم رفت
تا حقیقت میهن!
* Nostalghia عنوان فیلم
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر