طرحی از: آيه های انسانی

در ابتدا،
بی شکلی محض بود
نه ديدنی
و نه دريافتنی
پس،خدا،
[ که از ابتدا بود ]
فرمان به سرشتن گل داد
به صورتی از انديشه ی خود
فرشتگان را.
اندامواره‌ای
بر خاک افتاده
بی يارای بودن
چون در وی دميد،
ديد و دريافت!
وبدين سان
انديشه ی خدا
هستی يافت!
و آن گاه که خدا،
آدم را آفريد،
خود را آفريد!